Για την ενότητα της Αριστεράς...Για μια πολυκεντρική Αριστερά...Για την ενότητα στη βάση

Κυριακή 27 Σεπτεμβρίου 2015

Πως ο Φράνκο εκτέλεσε τον αδελφό μου με την μέθοδο του στραγγαλισμού


Ήταν 20 Δεκέμβρη του 1973 όταν ο Ισπανός πρωθυπουργός (president of the government) και έμπιστος του δικτάτορα Φρανθίσκο Φράνκο, Luis Carrero Blanco, δολοφονήθηκε από μέλος της βασκικής οργάνωσης ΕΤΑ. Το συμβάν αυτό στάθηκε καταλυτικό τόσο για την ζωή, όσο και για το θάνατο του Ισπανού αναρχικού Salvador Puig Antich. Το tvxs.gr μίλησε με την Merçona Puig Antich, αδελφή του Salvador Puig Antich, η οποία συμμετέχει ενεργά στις διεθνείς διαδικασίες για την αποκατάσταση της μνήμης των θυμάτων της ισπανικής δικτατορίας και μας μεταφέρει τα γεγονότα γύρω από τον θάνατο του.
 Συνέντευξη: Πέννυ Παπασπυροπούλου
Όπως αφηγείται η ίδια, ο Salvador Puig Antich, γνωστός για την συμμετοχή του σε ένοπλες ληστείες τραπεζών για την στήριξη των εργατικών απεργιών και το στήσιμο ενός αναρχικού εκδοτικού οίκου, κατηγορήθηκε για την δολοφονία του αστυνομικού Francisco Anguas, με πυροβολισμό εξ επαφής, κατά την στιγμή της σύλληψής του. Μιλώντας για το περιστατικό η Puig Antich αναφέρει ότι «η σύλληψη του ήταν ενέδρα, υπήρξε ανταλλαγή πυροβολισμών αλλά καμία επίσημη καταγραφή του συμβάντος. Ο αστυνομικός είχε πυροβοληθεί πέντε φορές. Όταν έφτασε στο νοσοκομείο ήταν ζωντανός, μεταφέρθηκε όμως σε αστυνομικό τμήμα όπου και τελικά διεξήχθη νεκροψία από μη εξειδικευμένο γιατρό». 
«Ο αδελφός μου ήταν αναρχικός και αντικαπιταλιστής. Ήταν μέλος του Ιβηρικού Κινήματος Απελευθέρωσης (Iberian Liberation Movement). Πίστευε πως το καθεστώς του Φράνκο στηρίχτηκε από το καπιταλιστικό σύστημα. Το καθεστώς αναίτια συνέδεσε την δολοφονία του Carrero με το περιστατικό στο οποίο ενεπλάκη ο αδελφός μου, μετατρέποντας την δίκη του σε στρατιωτική και κατεπείγουσα. Τον εκτέλεσαν για τα πιστεύω του και την ιδεολογία του, με τη μέθοδο στραγγαλισμού με κολάρο (garrote), στις 2 Μαρτίου του 1974. Η εκτέλεσή του ήταν εκδικητική, μια τιμωρία του καθεστώτος προς τους αντιφρονούντες» δήλωσε η Puig Antich.
Στην συνέχεια εξέφρασε την αγανάκτηση της για το τρόπο που διεξήχθησαν η έρευνα και η δίκη. Οι σφαίρες δεν βρέθηκαν ποτέ και δεν πραγματοποιήθηκε καμία βαλλιστική ανάλυση. Η έκθεση νεκροψίας είχε δυο διαφορετικούς γραφικούς χαρακτήρες. Φαινόταν πως είχε γίνει κάποια προσθήκη στο σημείο που αναφερόταν ο αριθμός των σφαιρών. Το στημένο στρατιωτικό δικαστήριο απέρριψε κάθε υπεράσπιση και κάθε απόδειξη. Η δίκη του έλαβε χώρα στις 8 Ιανουαρίου 1974 και η απόφαση εκτέλεσης εκδόθηκε στις 10 Ιανουαρίου. Η ακόλουθη έφεση απορρίφθηκε τον Φλεβάρη. «Λόγω του ότι ο  Σαλβαδόρ ήταν αναρχικός, η υπόθεση του δεν είχε κερδίσει την ανοιχτή υποστήριξη κανενός κόμματος, σε αντίθεση με την έντονη διεθνή υποστήριξη. Όλοι στην Ισπανία απλά περίμεναν να δουν τι θα γίνει. Μόνο μετά την εκτέλεση του γεννήθηκε ένα μεγάλο κύμα υποστήριξης μέσα στη χώρα» πρόσθεσε η αδελφή του.
Η οικογένεια του Puig Antich δεν ήθελε να θεωρείται δολοφόνος, έτσι το 1994 εν καιρό δημοκρατίας πλέον, έγινε προσπάθεια να ανοίξει εκ νέου η υπόθεση με τον φάκελο να πηγαίνει ενώπιον του στρατιωτικού δικαστηρίου. Το δικαστήριο έκρινε πως αφού δεν υπήρχαν νέα στοιχεία δεν ήταν δυνατή και η επανεξέταση της υπόθεσης. «Έτσι καταφύγαμε στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στο Στρασβούργο, που όμως έκρινε πως αφού το περιστατικό συνέβη σε χρόνο που η Ισπανία δεν είχε υπογράψει την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, το Δικαστήριο είναι αναρμόδιο να εξετάσει την υπόθεση. Μπορεί αυτή η προσπάθεια να μην απέδωσε καρπούς, όμως άρχισε να αποδίδει η εσωτερική κινητοποίηση στην Ισπανία. Βρέθηκαν χρηματοδότες από την κυβέρνηση της Καταλονίας και ανέθεσαν σε μια ομάδα αποφασισμένων δικηγόρων την περαιτέρω διερεύνηση της υπόθεσης. Επισκέφτηκαν τον τόπο της σύλληψης, χρησιμοποίησαν νέες μεθόδους για να εντοπίσουν τα χτυπήματα από τις σφαίρες και τα ευρήματα τους έφεραν στο φως νέα και σημαντικά στοιχεία, όπως το ότι οι σφαίρες από το όπλο του ήταν μόνο δυο και χτύπησαν στο ταβάνι, ενώ όπως φαίνεται ο αστυνομικός σκοτώθηκε από σφαίρα άλλου αστυνομικού που βρισκόταν στο σημείο».  
Σε όλη αυτή την πολυετή προσπάθεια βοήθησαν ενεργά φοιτητές, ερευνητές και ακτιβιστές, αποκαλύπτοντας την παντελή απουσία δικαιοσύνης και σοβαρότητας στην διαχείριση της δίκης.  Αν και υπήρχε μεγάλη δυσκολία πρόσβασης στα έγγραφα της αρχικής στρατιωτικής δίκης, τελικά οι δικηγόροι που ανέλαβαν έφτιαξαν έναν ολοκληρωμένο φάκελο με νέα στοιχεία, μαζί με μια γραφική απεικόνιση του δωματίου και των πυροβολισμών. Με τον νέο φάκελο, αλλά και τις καταθέσεις που μπορούσαν πλέον να δώσουν οι γιατροί του νοσοκομείου, όπου είχε μεταφερθεί αρχικά το πτώμα του αστυνομικού, υπεβλήθη νέο αίτημα επανεξέτασης της υπόθεσης στο στρατιωτικό δικαστήριο.  
«Ακόμα και με όλη αυτή την προσπάθεια, τόσο το στρατιωτικό δικαστήριο όσο και το συνταγματικό αποφάσισαν να μην ανοίξει ξανά ο φάκελος. Τότε, τελείως αναπάντεχα, το 2010, εμφανίστηκε η κίνηση για οικουμενική δικαιοσύνη από την Αργεντινή. Είναι πλέον ανοιχτές πάνω από 300 υποθέσεις θυμάτων, 1200 υποθέσεις εξαφανισμένων ατόμων, υποθέσεις κλεμμένων βρεφών και νεαρών γυναικών, που υπήρξαν θύματα κακοποίησης και εκμετάλλευσης σε σπίτια. Είναι πολύ σημαντικό το βήμα που γίνεται με την οικουμενική δικαιοσύνη αυτή την στιγμή για την εξέλιξη όλων αυτών των υποθέσεων. Πολύ περισσότερο για την αποκατάσταση της δικαιοσύνης για τα τόσα θύματα του φασισμού. Οι εγκληματίες καλούνται επιτέλους να καταθέσουν» πρόσθεσε η Puig Antich.
Η αισιοδοξία και η επιμονή των συγγενών των θυμάτων καταδεικνύεται μέσα από τα λόγια της Puig Antich στο κλείσιμο της συνέντευξης λέγοντας πως «στην Ισπανία η μετάβαση στην δημοκρατία ήταν απαλή, δεν άλλαξαν πολλά, η ισπανική κυβέρνηση δεν ενδιαφέρεται να δώσει στήριξη στην ιστορική μνήμη και την δικαιοσύνη. Εμείς όμως ελπίζουμε, δεν θα ξεχάσουμε, θα επιμείνουμε, είμαστε αποφασισμένοι».
http://tvxs.gr/news/kosmos/pos-o-franko-ektelese-ton-adelfo-moy-me-tin-methodo-toy-straggalismoy


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου