Για την ενότητα της Αριστεράς...Για μια πολυκεντρική Αριστερά...Για την ενότητα στη βάση

Τρίτη 31 Ιουλίου 2012

Οι ΗΠΑ εξαπολύουν ψυχρό πόλεμο κατά της Κίνας



 

Πηγή:Εργατικός Αγώνας
Του José Luis Robaina García
μετάφραση: Εργατικός Αγώνας
Οι ΗΠΑ θα κινήσουν τα επόμενα χρόνια το 60% του ναυτικού τους στα περίχωρα της Κίνας, ως μέρος μιας ευρύτερης στρατηγικής που αποσκοπεί στην προσπάθεια να επιβραδύνει τη ραγδαία της άνοδο και παράλληλα να επαναβεβαιώσει την περιφερειακή και παγκόσμια ηγεμονία των ΗΠΑ, σε ένα είδος νέου ψυχρού πολέμου.
Οι κατευθυντήριες γραμμές του σχεδίου παρουσιάστηκαν από τον υπουργό Άμυνας Λεόν Πανέττα στη Σιγκαπούρη στην πρώτη υλοποίηση της απόφασης του προέδρου Ομπάμα που ανακοίνωσε τον περασμένο Ιανουάριο τον επαναπροσδιορισμό των στρατηγικών προτεραιοτήτων των Ηνωμένων Πολιτειών για το άμεσο μέλλον, οι οποίες στο εξής, όπως αναφέρεται, θα επικεντρωθούν στην περιοχή της Ασίας στον Ειρηνικό.
Όπως αποκάλυψε ο Πανέττα, στην περιοχή θα στείλουν έξι αεροπλανοφόρα, έναν απροσδιόριστο αριθμό πρόσθετων πυρηνικών υποβρυχίων, τα νέα στρατηγικά βομβαρδιστικά, ανθυποβρυχιακά και μέσα ηλεκτρονικού πολέμου και την πλειοψηφία των διαθέσιμων πλοίων επιφανείας.
Ως μέρος του σχεδίου θα συνεχίσουν την ενίσχυση των υφιστάμενων συμφωνιών συνεργασίας με την Ιαπωνία, τη Νότια Κορέα, τις Φιλιππίνες, τη Σιγκαπούρη, την Αυστραλία και άλλες χώρες της περιοχής, συμπεριλαμβανομένων των κοινών ασκήσεων και την περίπολο της τεράστιας περιοχής.
Στο πλαίσιο αυτό πρέπει επίσης να εγγραφούν συμφωνίες στρατιωτικής συνεργασίας πρόσφατα υπογραμμένες από τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ χωριστά με τη Νέα Ζηλανδία και τις διαπραγματεύσεις τις Ουάσινγκτον με τις Φιλιππίνες για την αποκατάσταση των αμερικανικών στρατιωτικών βάσεων που υπήρχαν σ’ αυτή τη χώρα μέχρι πριν από μερικά χρόνια.
Σημαντικός κρίκος της αναπροσαρμογής είναι η αποστολή από τον Απρίλη του πρώτου σώματος πεζοναυτών στη βάση Ρόμπερσον, στο Ντάργουιν της Βόρειας Αυστραλίας που προορίζονται να μετατραπούν σε δυνάμεις ταχείας επέμβασης για επιχειρήσεις στον Ειρηνικό και τον Ινδικό Ωκεανό.
Είναι επίσης γνωστό, ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Αυστραλία διαπραγματεύονται τη σύσταση κοινής ναυτικής βάσης στην ατόλη των Κόκος, σε 2000 μίλια από τη νότια ήπειρο, αλλά πολύ κοντά στα στενά της Μάλακα, μέσω των οποίων περνά το 80% του πετρελαίου που εισάγει η Κίνα από τη Μέση Ανατολή και την Αφρική και των ινδονήσιων στενών Σούντα και Λομπόκ, των πιο γρήγορων διαδρομών που συνδέει την Νοτιοανατολική Ασίας με τον Ινδικό Ωκεανό.
Εν τω μεταξύ, συνεχίζεται το πρόγραμμα του προϋπολογισμού με πάνω από 15 δισεκατομμύρια δολάρια για την κατασκευή νέων εγκαταστάσεων για πυρηνικά αεροπλανοφόρα και στρατηγικά βομβαρδιστικά στο Γκουάμ, εικονική αμερικάνικη αποικία και μια από τις εισόδους της Νοτιοανατολικής Ασίας.
Σ’ αυτή την παράλογη κούρσα για να περικυκλωθεί η Κίνα θα πρέπει να συμπεριληφθούν οι συμφωνίες που έχουν υπογραφεί από τις Ηνωμένες Πολιτείες με το Αφγανιστάν, γειτονική χώρα του ασιατικού γίγαντα για να διατηρήσει εκεί την αμερικάνικη στρατιωτική παρουσία για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Όλα αυτά από την άλλη μεριά προστίθενται στην τεράστια πολεμική μηχανή των ΗΠΑ που παραμένει διαρθρωμένη στην περιοχή της Ασίας και του Ειρηνικού και Ινδικού Ωκεανού, αποτελούμενη περισσότερο από 300.000 στρατιώτες τοποθετημένους σε δεκάδες βάσεις στην Ιαπωνία, τη Νότια Κορέα, την Αυστραλία, το Γκουάμ, τον έβδομο στόλο, ο μεγαλύτερος απ’ όλους, που εδρεύει στη Χαβάη και το νησί Ντιέγκο Γκαρσία στον Ινδικό Ωκεανό.
Όλη αυτή η γιγάντια διάταξη, με τον άφθονο πυρηνικό εξοπλισμό, βρίσκεται υπό την αιγίδα του πομπώδους συνθήματος που αποκάλυψε η υπουργός Εξωτερικών Χίλαρι Κλίντον, σε δημοσιευμένο άρθρο τον περασμένο Νοέμβριο στο περιοδικό Foreign Police, όπου κάλεσε για την εδραίωση αυτού που ονόμασε “Αμερικάνικο Αιώνα του Ειρηνικού”, ένα άλλο είδος Δόγμα Μονρόε για την περιοχή.
Άλλοι επικοινωνιακοί άξονες αυτών των ηγεμονικών προσπαθειών είναι οι συνεχείς αναφορές για την υποτιθέμενη επικινδυνότητα της Κίνας και την επίσημη δήλωση για τη Νότια Θάλασσα της Κίνας, δεκάδες χιλιάδες μίλια από τις Ηνωμένες Πολιτείες, ως μια περιοχή ζωτικού στρατιωτικού ενδιαφέροντος για την Ουάσινγκτον.
Ο παραλογισμός από κάθε άποψη της προσπάθειας για να συγκρατήσει, φρενάρει και περικυκλώσει μια χώρα με το μέγεθος και τη δύναμη της Κίνας, είναι εύκολο να εκτιμηθεί και μόνο από το συγκρίσιμο μέγεθος των αμερικανικών προσπαθειών να περιορίσουν την τάση της πολυπολικότητας που περιλαμβάνει πολλούς άλλους κρατικούς παράγοντες και ενισχύεται στον πλανήτη.
Η αναπροσαρμογή από άλλους δε σημαίνει βέβαια ότι οι ΗΠΑ θα εγκαταλείψουν τις παρεμβατικές τους απαιτήσεις σε άλλες περιοχές του πλανήτη, όπως αποδεικνύουν οι συνεχείς απειλές για επίθεση στο Ιράν και τη Συρία, η εγκατάσταση συστήματος πυραύλων στην περιοχή που γειτνιάζει με τη Ρωσία, τη δημιουργία δεκάδων αεροπορικών βάσεων στην Αφρική και την ενεργοποίηση του τρίτου στόλου για τη Λατινική Αμερική και την Καραϊβική, μεταξύ άλλων.
Εκτός από τους προφανείς πολιτικούς στόχους σ’ αυτές τις κινήσεις, πρέπει να ληφθούν υπόψη ότι τα οπλικά αυτά σχέδια αποτελούν λαχταριστή προσέλκυση για το στρατιωτικό βιομηχανικό σύμπλεγμα των ΗΠΑ, ενός από τα θεμέλια του αμερικανικού συστήματος.
Όπως προκύπτει από την αυτονομιστική εξέγερση που επικρατεί στη Λατινική Αμερική ο κόσμος έχει γίνει έξω φρενών από την υποταγή στους αμερικανούς, αναγκασμένος να συμπεριφέρεται σα να ήταν η σύγχρονη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, όταν στην πραγματικότητα, αν και παραμένει η μόνη υπερδύναμη στον κόσμο, ειδικά σε στρατιωτικούς και τεχνολογικούς όρους είναι μια φθίνουσα οικονομία και δύναμη σε στρατηγική προοπτική.
Ο παγκόσμιος σερίφης απλά επιδιώκει το ακατόρθωτο και απεναντίας θερίζει καταιγίδες και μίσος παντού, όπως αποδεικνύουν εκτενώς τα αποτελέσματα των θηριωδιών τους στο Ιράκ και το Αφγανιστάν.
Κανείς στον κόσμο δεν ξεχνά και πολύ περισσότερο στην Ασία και στην ήπειρό μας, αυτό που έκανε ο υποτιθέμενος πρωταθλητής της δημοκρατίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι, την Κορέα και το Βιετνάμ και η υποστήριξή τους σε όλες τις αιματηρές δικτατορίες που έριξαν στο πένθος την Λατινική Αμερική για περισσότερο από ένα αιώνα.
Εν ολίγοις, ξεκινάνε μια μάχη χαμένη εκ των προτέρων, γιατί ο κόσμος δε χωρά στην τσέπη κανενός.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου